به وبلاگ من خوش آمدید تنهایی ام را دوست دارم..... چون بوی پاک نجابت میدهد من یک دختر ایرانیم بدان! "حوای" کسی نمیشوم که به هوای دیگری برود تنهائیم را با کسی تقسیم نمیکنم که روزی تنهایم بگذارد روح خداست که در من دمیده شده و احساس نام گرفته شده، بی ارزشش نمیکنم دستانم بالین کودک فردایم خواهد شد ،بی حرمتش نمیکنم وبه هر کس نمیسپارمش سودای دلم قسمت هر بی سر و پا نیست.... -------------------------------------------------- زندگی بافتن قالیست نه همان نقش ونگاری که خودت میخواهی نقشه ازقبل مشخص شده است تودراین بین فقط میبافی نقشه راخوب ببین نکند اخرکارقالی زندگیت رانخرند --------------------------------------------- قبل از این که بخواهی در مورد من و زندگی من قضاوت کنی کفشهای من را بپوش و در راه من قدم بزن از خیابانها، کوهها و دشت هایی گذر کن که من کردم اشکهایی را بریز که من ریختم دردها و خوشیهای من را تجربه کن سالهایی را بگذران که من گذراندم روی سنگهایی بلغز که من لغزیدم دوباره و دوباره برپاخیز و مجدداً در همان راه سخت قدم بزن همانطور که من انجام دادم بعد ، آن زمان می توانی در مورد من قضاوت کنی …!